günlerden nisan..

hizla akip giden zamanin icinde agir cekim hareket eden benmisim oysaki..hizlanmaya calistigimda fazla yoruluyor ve bir köseye sinip elimde dondurma tabagi zamanin durmasini diliyormusum..zaman beni hic kaale almamis..

haftasonu olmayan ülkemden ayrilip o büyülü sehre gitmisim..sihirli notalarin etrafimi sarmasik gibi sarmasini saskinlikla izleyip,beni hipnotize etmesine izin vermisim..o kadar kendimi kaybetmisim ki steve levi yanima gelip sarilip öptügünde gülümsemekle yetinmis,tatli tatli kurdugu cümlelerin "yesterday's mistakes"te yaptigi ibranice vokalle bir tutmus,anlama cabasina dahi girmeden yanindan yine gülümseyerek uzaklasmisim..ben "sans" kelimesinin anlamini bu noktadan sonra kavramisim..ancak elimden kacirdigim zaman..oysa ki sahnede sarkiyi soylerken bakislarini ciddiye alip,kendisine anlam vererek hayatimda bir yere koyamadigim bu kelimeye odaklanip,icgüdüsel olarak hareket etmeliymisim..steve eger birgun yeniden karsilasicak olursak o ani sana hatirlatip sen tatli tatli gülümserken telefon numarami(vodaphone:)) avuclarina s1k1st1r1cm..belki sark1 söylerdin bana..hmm?olmaz m1yd1?belki de..

...her yil sabirsizlikla gelmesini bekleyip(cocukluktan kalma bir aliskanlik olsa gerek) geldigi zamanda ayni sabirsizlikla gitmesini bekledigim gün,bugün..insanin en yalniz,en ciplak,en savunmasiz oldugu gün..evet cocuklugumda sabirsizlikla beklerdim alacagim hediyelerin,oynayacagimz oyunlar1n heyecan1yla belki..yetiskin olmaya basladigindaysa,cevrenin onca sene seni al1st1rd1g1 bu davran1s seklinin yerini yetiskin oldugun icin cezalandirma aliyor sanki..art1k hayalgücünden,sürprizlerden,ugurböcekli pastalardan eser kalm1yor..herkes kendi kapali dünyasina girip her yil bir kez daha cocuklugundan vazgectigini kendisine ve etraf1na ispatliyor..

ama gercekten vazgeçmiyoruz dilmi?o fili yutan boa y1lan1n1n resmi ayn1 dilmi?hala onu sapka mi saniyorlar?ah yetiskinler size gercekten herseyi aciklamak gerekiyor..

p.s:yaslanmama inat adini bilmediim,kücükken manas1zca kopar1p üfledigim su bitkimsi pamukumsu canl1y1 al1p önce kizdim kendini unutturdugu için..

ard1ndan bir an durup düsündüm..



ve bu anin tadini cikarip sarki söylemeye karar verdim..



fakat o bu an1n tadindan pek hoslanmadi galiba:(tüm tüylerini döktü..mahremiyetine olan sayg1mdan ötürü ciplak fotograflar1n1 koymuyorum:P

iyiki dogmusum:)

..even when you're down and out..

"...sana da olur mu? sabahları en tuhaf şeyleri düşünürüm ben. geriye kaç sabah kaldığını mesela. bir aceleyle yaşamak ister insan böyle olunca. binlerce şeye aynı anda başlamak istersin."

night time is the right time!!??

gecelerin güneşle yaptığı anlaşmayı oldukca merak ediyorum..karanlık yavas yavas cokerken insanların içine düsen huzursuzluğun boyutlarını da..tirbişon olmadığı ıcın alternatif yollarla acılmaya calısırken etrafa sacılmıs bır sarap gıbı hıssedıyorum kendımı..ve içilirken ağızda mantar parcaları bırakan..bu nedenle kusurlarımı gecenin yaptığı gibi örtbas etmek için bir şarkı bırakıyorum tam buraya..tina turner versiyonunu koymak isterdim kadın sesine olan sempatimden dolayı lakin ray'de tatmin edici..


kabus gibi bir gece gecirdim..o nedenledir bugun geceye saldırısım..ortemediği seylere isyanım..çaresiz bırakmasına zaman zaman..bir hayattan vazgeciş masalı..o hayatın ellerinin arasından akıp gitmeyi istemesi ve geri akmasına ikna edememen..hos ayrıntılar diil bunlar..yalnızca o hastane koridorlarında yeniden gözgöze geldim yasanmıslıklarla..sucladım onlardan vazgecebılecek kadar hafife alanları..ve benim kolay kolay vazgecemeyeceğimi anladım her gun hıc bılmedıım bu senaryodaki doğaclama repliklerimden..sevginin ne kadar şiddetli bir duygu olduğunu gördüm..her an yanında tutman gereken bir duygu olduğunu..bunu heran yasaman ve yasatmaktan korkmaman gerektiğini..gözardı ettiğimiz ne kadar cok hayat olduğunu..ölümün zıttının yaşam diil doğum olduğunu..yaşamın hiç bir karşiliği olmadığını..bu nedenle her anını zevkle ve mücadele içinde geçirmen gerektini..kendin ve baskaları için..mücadele kelimesi korkutmasın sakın..yapmaya başlandığında bambaska bir haz veriyor insana..neden mi bgn böle sacmalıyorum??sacmasapan bir sebepten,sacma bir sekilde sevdiğim birinin yasam ve ölüm(evet zıt anlamlı gibi duruyorlar ama diil)arasında secim yapamamasını izledim..kendine yenik dusmesini..zorlada olsa yenilmemesini..uykusuz gecirdiğimiz gecenin sonunda benekli kelebeğim onları kaybetmekten duyduğu endişelerden sıyrılınca(ki şimdi cok daha rahatlamıs ama yorgun bir şekilde yanımda oda karanlık olmasına rağmen gözlerini kapatmış şarkı söylüyor..gece sen yeterli diilsin bak sana gözlerimizi kapatma ihtiyacı duyuyoruz)bugun yorgun bir huzura eriştik..ah bahar sen ne güzel bir mevsimsin aslında..ve nisan sen de ne güzel bir ay herseye rağmen..sakladığım kahkahalarım yasanan travmatik olaylardan,yağmur sakin sakin yağarken ufak bir cocugun kollarını yanlara, yüzünü yagmura acarak koşmasından ve kahkahalar atmasından,kokladığım bahardan,ve üzerimize tüküren o veletten sonra salıverdiler sokaklara kendilerini..ağrıdan tepki veremeyene kadar güldüm..evet ben seviyorum aslında hayatın her köşesini,kenarını,açısını,yansımasını..o nedenledir kırmızı ayakkabılarımı giyip bisikletime binerken hayata göz kırpışlarım..